donderdag 29 december 2011

Geluk! Happiness!

Na mijn ziekenhuisverblijf, gaat het herstel thuis langzaam, maar goed. Ik kan typen, twitteren, breien, twee gesprekken tegelijk voeren, weer op hakken lopen :D! De heftigheid van een vijf jarige en anderhalf jarige dreumes, zijn nog wat teveel... Maar verder weet ik alles weer! Bemoei me weer met van alles ;) en het leukste van al: In mijn coma zei mijn lieve vriendje dat hij met me zou trouwen als ik wakker zou worden. We hebben een samenlevingscontract en het zit goed. Toch hou ik van een feestje, van rituelen. Uiteindelijk zouden we het leven ook veel meer moeten vieren. Daar denk je pas over als het bijna voorbij was. Wij genieten!


After my staying in hospital, my recovery at home is slow, but well. I can type, tweet, knit, follow two conversations, walk on high heels again :D! The 'violence' of a five year old and a one and a half year old toddler, is a bit too much still... For the rest I know everything again! Interfere with al kinds of things ;) and the nicest part of all: In my coma, my sweet boyfriend told me he would marrie me, when I would wake up. We have a cohabitation contract and everything's oké! Still I like a party, rituals. Actually we should celebrate life much more. It's something you think about, when it almost ended. We're enjoying!

woensdag 28 december 2011

Handen... Hands....

Op zondagmiddag, 18 december werd ik opgenomen. Ze hebben iets met infusen op mijn handen gedaan en ik was erg wild in mijn coma. Blijkbaar heb ik zoveel bewogen, dat er een soort brandwonden zijn ontstaan.... Niemand kan het echt verklaren. Het is wel ontstoken en daarom krijg ik nog een week antibiotica. Het is vervelend, maar gaat vast goed over. Als dat het enige is dat ik over hou aan mijn coma, dan teken ik ervoor! Ik heb het leven opnieuw geschonken gekregen. Zo voelt het echt! Ik ben zo blij!
 On Sundayafternoon, December 18th, I got to hospital. They have done a thing with infusions on my hands and I was very wild in my coma. Apparantly I moved so much, that there got a sort of  burns on my hands. Nobody can really explain where it comes from. It is inflammed and that's the reason for another week of antibiotics. It's really annoying, but it will pass. If this is the only thing that's left over from my coma, than I'm signing for it!I was given live again. That's how it really feels! I'm so happy!

zaterdag 24 december 2011

Op het randje!!!! On the edge!!!!

Zaterdagavond gingen we stappen. Heerlijk naar de kelder, Erick E! Erg leuk. Ik dronk veel water en weinig suikers of zouten. Blijkbaar heb ik al mijn zout weggespoeld. Die nacht heb ik veel overgegeven en de zondagmiddag ben ik een dutje gaan doen. In mijn slaap ben ik in mijn braaksel gestikt. Gelukkig had Jorg de babyfoon aan en hoorde hij me stikken. Hij heeft snel 112 gebeld en ik ben zondagmiddag opgenomenen. Ik raakte in comateuze toestand, mijn longen waren vervuild en de neuroloog zag het maandagavond niet meer zitten. Heel waarschijnlijk zou ik hersenbeschadiging hebben. Dinsdagagochtend werd ik wakker. Ik praatte erg langzaam, kon en kan prikkels nog slecht verdragen. Vandaag ben ik naar de buurtsuper gelopen en dat ging goed. Achteraf ben ik verdrietig om het risico dat ik blijkbaar heb gelopen en het verdriet dat ik mijn dierbaren heb gegeven. Onbewust, maar toch! Het is hartverwarmend hoe mensen meeleefden en Jorg hebben geholpen. Zo leren we onze echte vrienden kennen. Zo bijzonder! Vooralsnog heb ik suizen in mijn oren, kan ik me niet zo goed concentreren en ik heb nare plekken op mijn handen van prikjes of plakkertjes. We hopen dat  dit allemaal overgaat, dat mijn hoofd weer scherper wordt. Voorlopig nog even rustig aan! In ieder geval bedankt voor de steun, vooral de steun aan Jorg! Die heeft het ook zo zwaar gehad!


Saterdayevening I went out with my boyfriend and two dear new friends.Erick E. in The Cellar in Amersfoort.It was fun! I drank a lot of water en appearently I flushed away al my shugar and salt. Saterday on Sunday night, I was very sick and Sundayafternoon the 18th of December, I went to bed for a nap. During my sleep, I got nouxious again and vomited in my sleep. I was chocking. Luckely my boyfriend had the babyfoon on and he heard me. Called the emergency number and an ambulance picked me up. My lungs were dirty and I was in shock. On Monday the docters thought I would have braindamage. I was in a coma and it apeared that I would stay way.On Tuesday morning I woke up. Thursday I went home and I have been outside a few times this week. It's still heavy for me to get a lot of business around. With two children, it's pretty busy already, but I enjoy every minute at the moment. The chance that I ever would by typing in English, was so very small.There are some small complaints, buzzing in my ears, wounds on my hands, but all the same, I could have been dead. When I think about it, I'm so sorry to have had this risk. Subcontious, but still... I'm so happy for all the support for my boyfriend from bloggers, twitter and facebook... He had such a heavy week! I'm the happiest person on the planet right now! Thanks a lot!

donderdag 15 december 2011

Van 2 walletjes eten... I eat cake for two...

Ik eet van 2 walletjes.


Ik mag genieten van de wereld van kindjes, school, huishouden, lekker thuis aanrommelen. Heerlijk! Eén dag ben ik doordeweeks thuis en daar geniet ik met volle teugen van. 


Werken doe ik ook met heel veel plezier. Welzijnswerk is mij op het lijf geschreven. Het wegnemen van drempels voor mensen die niet vanzelfsprekend mee kunnen doen met de samenleving of die het zwaar hebben.  


Boven mijn hoofd, op het vastgekitte dienblaadje aan de muur, staat het boek: Verwende prinsesjes van Elma Drayer. Ik ben erin begonnen... heb het niet verder gelezen (gun mezelf de rust niet), maar ik snap denk ik de essentie.
Moderne vrouwen hebben het voorrecht om van 2 walletjes te kunnen eten. Geregeld voel ik mij een ontaarde moeder, als ik weer een snelle maaltijd voor de jongens op tafel zet, de halve Veluwe oversjees, om kinderen weg te brengen, te werken en de kids weer op te halen. Het is soms ook best even bikkelen, maar de combinatie van beiden is goud! Door die combinatie geniet ik meer van het leven. 


Hoe vind jij de combinatie van zorg voor kinderen en werk? 


I eat cake for two.


I can enjoy the world of small kids, school, housekeeping, at home doing my thing. One day in the week, I'm home and I enjoy that to the fullest. 


Working is something that I do with much fun. Welfare fits me well. Removing barriers for people who can not participate easily, who have a heavy life.


Above my head, on the tray that's glued to the wall, is the book: Spoiled Prinsesses of the Dutch writer Elma Drayer. I started reading...didn't read on (don't give myself the peace of mind), but I get the conclusion I think.
Modern women have the privilege to eat cake for two! Very often I feel myself a degenerated mother, when I put a fast meal on the table for the boys, drive over half the Veluwe, to take the kids away, to work and pick the kids up again. Sometimes it may be difficult, but the combination of both sides is gold! Through that combination, I enjoy my life more. 


What do you think of the combination of care for children and work?













dinsdag 13 december 2011

Blessed in the morning, blessed....

Wat geniet ik van:


Mijn armen om Nox heen, die innig knuffelend met zijn beer en vosje bij mij op schoot zit. Nox die vrolijk alle kippen op de kinderboerderij met zijn "Allo" groet. En op weg naar huis in de auto in slaap valt...




Ravin die honderduit vertelt dat je met kerst een kerstdiner moet. Dat je dan heel netjes aangekleed moet zijn. Dat je dan dingen eet, die je anders niet eet. Hij wil dan wortels met banaan eten. Elke dag wil hij dan groenten en fruit eten. Ravin doet alle lichten uit en wil alle kerstlampjes aan. Zo gezellig!


Samen met de jongens Scrooged kijken met Mickey Mouse en Dagobert Duck in de hoofdrol. Aan beide kanten een lief jongetje tegen me aan.







De rust die is wedergekeerd. De gezelligheid die overheerst. Samen met mijn grote liefde genieten we van de kinderen en van elkaar. 


Waar werd jij blij van? 
Bij Anki kun je de zegeningen van anderen zien.



woensdag 30 november 2011

Paulo Coelho

Het is december.
Tijd voor een nieuw citaat van Paulo Coelho. Die van de maand december sprak met niet zo aan.
Daarom maar een losse...

Een strijder van het licht danst met zijn kameraden,
maar geeft de verantwoordelijkheid
voor zijn passen nooit over aan een ander

- DE STRIJDERS VAN HET LICHT - 

Tja, die strijders he? Dat klinkt zo bombastisch...

Dit citaat spreekt me aan, omdat mijn 'kameraden' mijn vertrouwen heel erg hebben beschaamd. In het verleden dan. Nooit zal ik deze mensen weer vertrouwen of toelaten in mijn leven.
Ik heb wel naar mezelf leren kijken en neem nu zelf verantwoordelijkheid over mijn passen. Dit is een veel sterker uitgangspunt.

Een strijder ben ik niet. Wil ik ook niet zijn. Een danser wel! Eentje die zelf haar richting en danspartners kiest.

maandag 28 november 2011

Lief!

Je download fijne muziek voor mij, 
waarmee ik kan hardlopen.

Wat ben je toch Lief!

Op zaterdagochtend mag ik heerlijk uitslapen, 
jij gaat wat leuks doen met de kinderen.

Je bent mij zoo Lief!

Als ik thuiskom van mijn werk,
heb je een culinaire verrassing gemaakt.

Gelukkig ben je mijn Lief!




Schatje, ik hou van jou!

zondag 27 november 2011

Count Your Blessings

Afgelopen 2 weken werd ik blij van:

Oh beer, gaat in de vaatwasser.

Herststukje van mama/oma

Puur Plantaardig, een fijn kookboek!

Diewertje Blok is in trek, bij gebrek aan stoelen....

Pompoen stoof uit Puur Plantaardig.

Spannend, Sinterklaas is er!

Ik neem je mee, naarRome of Parijs..

Met opa

Bestelling van de Wolfabriek binnen gekregen!!! Fijn!!!

Waar werd jij blij van de afgelopen week?
Meer zegeningen zien? Kijk bij Anki voor de anderen die ook hun zegeningen tellen.

dinsdag 15 november 2011

Uiterlijk


Iedereen beoordeelt de ander op zijn/haar uiterlijk. Daarmee hoeft het geen waardeoordeel te zijn, maar een constatering van wat voor persoon je voor je hebt. Dat is logisch en ook essentieel bijvoorbeeld bij het vormen van de eigen identiteit van pubers. 

Het waardeoordeel is lastiger. Te vaak worden mensen tekort gedaan omdat ze afwijken, uit eigen keuze, of door bijvoorbeeld een beperking.
Afwijken uit eigen keuze kan door aparte kleding, raar haar, tatoeages en ook door afwijkend gedrag.
Mensen kunnen ook afwijken doordat ze een beperking hebben, verbrand zijn, een ongeluk hebben gehad, noem maar op. 

Een paar jaar geleden liep ik rond met een dikke bos dreads op mijn hoofd. Dat maakte mij als jongerenwerker destijds heel herkenbaar en voor anderen stootte het weer af. De dreads zijn er inmiddels af. Ik heb een prachtige tattoeage (vind ik zelf) op mijn rechterschouder/bovenkant rug en stukje bovenarm. Die kan ik makkelijk bedekken en dat doe ik bewust ook bij diverse gelegenheden.


Ik ben mij heel bewust van hoe mensen tegen uiterlijk aankijken. Ik ben wel eens weggestuurd in een winkel, waar ik een tweed broek wilde gaan kopen, met de opmerking dat ik maar naar de winkel ernaast waar ze jeans verkopen moest gaan kijken. Pardon?

Discriminatie op basis van afkomst, religie, geaardheid, voorkomen, is eigenlijk zo vreselijk dom! Het geeft alleen maar aan hoe simpel degene die discrimineert denkt. Want de echte schoonheid van de mensen zit toch echt van binnen!

Ben jij weleens gediscrimineerd? 


zondag 13 november 2011

Count Your Blessings

Waar ik deze week blij van werd:

Ondergaande zon op de dijk, met mijn twee kindjes achter in de auto.

Het prachtige mannetje, dat al zo snel groot wordt.

Samen de intocht van Sinterklaas kijken.

Heerlijke Polenta, gemaakt door mijn lieve schat.

Eindelijk mijn bril af, lenzen in en geen rode vlekken meer op mijn gezicht!
Anki begon met het tellen van haar zegeningen. Bij haar kun je meer blessings zien!

zondag 6 november 2011

Count Your Blessings

Deze week werd ik erg blij van:
  • Weer gezond verklaard door dermatoloog en oogarts. Ik kon bijna een abonnement op het ziekenhuis nemen de afgelopen tijd.
  • Het ritme van hardlopen, voorzichtig weer opgepakt. 's Avonds kids naar bed, direct hardloopkleren aan, muziekje erbij en in het donker in een soort trance, gaan met die banaan!

Na een poosje afzien (kortdurend dieet), weer lekker genieten van wijn en chocolade!

Thuis, voor de buis!

Grapje onderweg!

Bivakmuts is af, nu nog opleuken, zodat hij niet zo eng eruit ziet!

Alternatief spelletje Carcasonne met Ravin. 

Zondagmiddag, lekker thuis, sjaaltje breien, jongens spelletje. Fijn!
Waar werd jij blij van?
Anki begon met tellen van haar zegeningen. Meer zien? Kijk op haar blog www.zilverblauw.nl

zondag 30 oktober 2011

Count your Blessings

Deze week, was ik vooral ziek. Griep, keelontsteking en een flinke oogontsteking. Niet fijn. Wat een fijne bijkomstigheid was, is dat ik veel tijd met de jongens heb doorgebracht. In het begin van de week veel thuis, in het weekend lekker weg. 
Mijn zegeningen. Kijk maar:












Anki begon met het tellen van haar zegeningen. Bij haar kun je meer zien.

maandag 24 oktober 2011

Count Your Blessings

Wat mij deze week blij maakte:

Kille ochtenden met prachtige luchten.

Zelf gemaakte pompoensoep, op te eten met lieve vrienden.


De ritjes naar mijn werk, vind ik altijd een belevenis.

De Veluwe, met het mooie accent en de 'niet-lullen-maar-poetsen' mentaliteit.

Heerlijk eten met mijn liefje, die de heerlijkste gerechten kan maken.

De stoute schoenen aantrekken en hardlopen. Moet ik vaker doen!

Op bezoek bij lieve vrienden, waar we Nox in een campingbedje hebben gelegd.

En waar Ravin op de bank in slaap viel, zodat wij legendarisch lekkere sushi konden eten.
Waar werd jij blij van de afgelopen week?
Meer zegeningen zien? Kijk bij Anki voor de anderen die ook hun zegeningen tellen.

woensdag 19 oktober 2011

In de hemel

Ravin zei vorige week: "Mam, als je in de hemel bent, dan ga je dood he?"

Hmmm. Lastig onderwerp. Met dit soort dingen vraag ik altijd van wie hij dit heeft gehoord. Van Ali. Juist... "Mensen die geloven in God, die geloven dat je, als je goed leeft, in de hemel komt na je dood. Maar wij geloven dat niet." Ik ben zo blij dat Ravin nuchter tegen dit soort dingen aankijkt, want het is nogal een boodschap!!! Hij vond het prima zo.

Maar ja. De hemel... Wat houdt dat in? Ik ben christelijk opgevoed en dat is prima. Toen ik klein was, had ik een beeld van de hemel, met wolken, mensen in lange witte jurken en verder niks. Een soort niksigheid, waar je ook niets hoeft te doen. Als ik er nu over nadenk, over dat beeld, dan is de hemel maar saai! Geen ambities, geen uitdagingen...

Geen kritiek op de mensen die geloven dat er een hemel is. Ik ken genoeg leuke en lieve mensen die daar volledig in geloven en natuurlijk beoordeel ik de persoon niet om diens gedachtengoed. Een klein beetje kritisch sta ik wel tegenover de motivatie om goed te doen, om een goed leven te leiden, namelijk om in de hemel te komen. Een poosje terug was er een programma over een vrij radicale groep christenen in de VS. Zij gaven aan te geloven op hun wijze, zo te leven, omdat ze anders zullen branden in de hel, op het heetste plekje daar...  Is het dan niet gewoon egoïstisch om goed te doen, goed te leven, alléén omdat je daarom in de hemel komt?

Het is een ingewikkeld vraagstuk, waar ik nu, zo ff op de bank, niet veel zinnigs op kan zeggen. Behalve misschien: "Het is hier toch een hemel op aarde? Zo fijn als wij het hebben?"


zondag 16 oktober 2011

Count Your Blessings

Deze week werd ik blij van:
Koude ochtenden, met nevel. Kijk maar in de verte!

Ravin's verjaardag, eigenlijk vorige week. Hier alsnog!

Ursula Uil, hier nog in stukken.

Zonder vleugels en gezicht.

En hier klaar! 

Eindelijk slaat de lichttherapie aan! 

Onderweg naar mijn werk, rijd ik door de polder, langs verschillende natuurgebieden en langs de randmeren. Deze week straalde het landschap heel duidelijk HERFST uit. De ochtenddauw die spookachtig boven de velden en de greppels hangt, de randen van het randmeer aan het oog onttrekt. Elk seizoen heeft zo zijn charme en ook al vind ik de lente en de zomer heerlijk, dit is ook weer fijn.

Ravin werd vorige week zondag 5 jaar! Mede door de drukte, ben ik er niet aan toegekomen om een blessings te maken. Dan maar met vertraging, want dit is zeker een zegen! En toch is het dubbel! Het is zo fijn dat de jongens steeds zelfstandiger worden, meer zelf kunnen en ons steeds minder nodig hebben. Tegelijk besef ik me dat die tijd nooit meer terugkomt. Ik zal de herinneringen koesteren.

Lieve Anki gaf me een boek, een breiboek, van Donna Wilson. Met daarin allemaal mooie knuffels. Mijn eerste project uit dat boek, werd Kleine Tijg. (Voor Anki uiteraard!) Het tweede project staat hierboven: Ursula Uil. Met de donkere avonden voor de boeg, zal ik geregeld een breiwerkje oppakken. Nu eerst eens een bivakmuts voor mijn -ernstig  in soldaten geïnteresseerde- neefje proberen te breien. Ik ben nog maar net 1 jaar autodidact in het breien.... Vandaar 'proberen'. 

En onderaan een foto van mij. Mijn gezicht zat onder de rode vlekken. Psoriasis. Na een maand lichttherapie, van 2 keer per week naar het ziekenhuis rijden, om daarna enkele minuten in een hoogtezon kabine te staan, zijn de vlekken nagenoeg weg! Hoera! (oja, en die blauwe poncho is mijn derde breiproject van vorig jaar)


Anki begon met het tellen van haar zegeningen. Bij haar kun je ook de anderen zien die wekelijks even terugblikken op hun zegeningen.



donderdag 13 oktober 2011

Loslopend en wild!!!

Nox durft het eindelijk aan om los te lopen. En dat doet hij ook ineens heel erg snel! Hij weet precies welk keukenkastje geen beveiliging heeft, weet dat hij die niet open mag maken en hij is op zoek naar begrenzing. Het is zo'n boefje!

dinsdag 11 oktober 2011

Paulo Coelho - Wijsheid van Oktober

Wegens drukte ietwat vertraagd, maar hier is hij:


Dat was vrijheid,
te voelen wat haar hart verlangde,
onafhankelijk te zijn
van wat anderen vonden.

DE VIJFDE BERG

zaterdag 1 oktober 2011

Tel je zegeningen





 Samen op stap met Ravin. "Wat is die mos lekker zacht mam!"



Tekenkunsten van Ravin


Vrolijke broertjes die goed met elkaar overweg kunnen.


Op bezoek bij vrienden, vlakbij de wijk "Kattenbroek". Een wandeling met Nox in de buurt, want is jengelig en moe.





Terug gekomen van het wandelingetje, mooie bloemen en boeddha in de tuin.


En een slapend Noxie!!!

Anki begon met het tellen van haar zegeningen. Meer zegeningen zien? Kijk op haar blog!