In onze tuin breekt de lente al los. Maagdenpalm, crocussen en sneeuwklokjes ontvouwen zich met ongeduld. Ik bedacht dat ik de eerste tekenen van lente in het bos ook wilde gaan zoeken.
De brug glimlachte wel, maar de lente had hij niet voor mij. Het water staat alleen zo hoog als er langdurig regen valt.
Hier. Hoe heten ze? Het zijn van die stuifmeelbommetjes. Lente gespot!
En in het grauwe, door dorre bladeren, grijsbruine bos, sprieten kleine takjes uit de grond.
Hier en daar wat mos. Verder is er weinig groen te zien.
Ravin en Nox waren ook mee. Ravin vindt het stoer om in bomen te klimmen.
Ach. De lente komt vanzelf wel. Het verval van de afgelopen (natte) winter is eigenlijk ook heel mooi.