Blij dat ik brei / Blithe to knit

Ongeveer 2 jaar geleden werkte ik nog bij het ouderenwerk in Harderwijk. Daar heb ik een buurtkamer opgezet voor senioren in een gezellige wijk. Eén van de activiteiten die daar werd opgestart, was een brei-ochtend. Tot die tijd is het breien van mij beperkt gebleven tot de kleuterschool met de breimoeder die nogal uit haar mond stonk.

De vrijwilligster die deze brei-ochtend begeleidde, Ria, een ras-Amsterdamse, heeft mij aan het breien geholpen. Zij kon een foto van een dier zien en daar gewoon een knuffel van breien. Voor mij had ze een dasje bedacht. Daar ben ik mee begonnen en ik heb het nooit afgemaakt. Sorry Ria! Wel heb ik daarna een eigen dasje gebreid in tricot steek. Het daadwerkelijke begin van het breien. Ik moest en zou hem afbreien. Deze das heb ik aan Ria gegeven als bedankje voor haar inspiratie.

Inmiddels werk ik allang niet meer bij het ouderenwerk in Harderwijk. Wel heb ik het breien aangehouden, met af en toe perioden dat het even stil lag.

Wat mij vooral heel erg inspireerde was de site van de de wolfabriek. Een geweldige site, met veel ideeën, prachtige wol, houten breipennen, zelfmaakpakketten en als ultieme handigheid: een dvd cursus breien voor beginners

Sindsdien heb ik al best het één en ander gemaakt. Dassen in overvloed, mutsen, een kleine Teig voor Anki, een col voor Rooz en nu ook weer fijn bezig 'in opdracht' wat te maken. Het blijft een fijn tijdverdrijf waar ik mijn zinnen mee kan verzetten, waardoor ik geregeld 's avonds in bed lig te bedenken hoe ik het aan ga pakken. En door 'in opdracht' te breien, komt het ook nog eens bij aardige baasjes terecht die er meestal dankbaar voor zijn. In plaats dat de kasten bij ons thuis uitpuilen van de projectjes. Wat een heerlijke wederkerigheid. Ik hou er van!

P.S. ik brei alleen in opdracht van vrienden en familie.

About 2 years ago I worked for social work for seniors in Harderwijk. I had a project for seniors in a nice neighborhood. One of the activities that started, was a knitted morning. Until then, knitting for me was confined to the nursery with the knitting mother who's mouth smelled pretty bad.


The volunteer who was leading this knitting morning Ria, a lady who originated in Amsterdam, has helped me to knit. She could see a picture of an animal and knit a stuffed toy that looked just like it. For me she had a scarf devised. I started, and I never finished that scarf. Sorry Ria! However, after that, I started knitting my first scarf. The actual start of knitting for me. I just had to finish it. This scarf I have given to Ria  as thanks for her inspiration.


Now I am no longer working in Harderwijk. But I kept knitting. What really inspired me most was the site of    de wolfabriek. A great site with lots of ideas, beautiful wool, wooden knitting needles, DIY-packages 
and the ultimate help: a DVD course knitting for beginners


Since then I've made ​​quite some knitties. Scarfs in abundance, hats, small Tig for Anki, 
a pass for Rooz and now busy knitting 'commissioned'. It is a nice pastime to clear my head and often I lie awake in my bed pondering on how to tackle a new project. Knitting things that people ask of me, results in a nice new owner for every piece I knit. And keeps my closets from bulging with knitting projects. 
What a wonderful reciprocity. I love it!


PS I only knit for family and friends