vrijdag 1 juli 2011

School perikelen

Mijn zoon van 4 zit op de basisschool. Een totaal nieuwe wereld voor hem zelf, maar ook voor de papa en mama. De rituelen van het wegbrengen, de communicatie van sommige ouders, wat is de bedoeling bij welke gelegenheid, het zijn raadsels voor mij.

Het meehelpen als moeder bij activiteiten is voor mij niet vanzelfsprekend. Ik heb nog een kleintje van 1 jaar rondkruipen en hij slaapt nog 2 keer per dag. Overdag helpen is dus geen optie. Ik werk drie dagen in de week en heb geregeld ook 's avonds afspraken voor mijn werk. Tot een week geleden zag ik geen kans om ergens aan mee te helpen. Ze vroegen op maandagavond ouders om mee te helpen met schoonmaken. Die avond had ik nog niets gepland, dus ik schreef mijn naam op. Om 18.00 uur kwam ik thuis, snel eten en door naar school, Jorg achterlatend met een berg afwas en twee oververhitte jongens.

Op school aangekomen, ik was iets later, zaten er 5 moeders en 2 juffen druk te poetsen. Druk geklets over de kinderen, de klassen, de kinderen, sport, de kinderen, tijdgebrek en ja, de kinderen! Toen kwam één moeder met de opmerking dat het bijna altijd dezelfden zijn die meehelpen met activiteiten. Op een andere school is het verplicht als ouder om mee te helpen en dan word je ingedeeld. Dat vond zij een goede oplossing. Ik niet! Ik denk dat de creativiteit en het plezier in het helpen vergaat op het moment dat het verplicht wordt gesteld. Op de één of andere manier kon ik er met die vrouw niet normaal over praten, de sfeer werd gelijk slecht. Misschien zei ik iets wat in de schoolcultuur uit den boze is. Ik merkte dat ik ook best  fel werd, maar heb het er bij gelaten, want ruzie in de tent is helemaal niet de bedoeling. Misschien mijn allergie voor mensen die alles aanpakken en dan wijzen naar de ander dat die niks doet. Je kunt niet in het leven van een ander kijken. Heeft de ander tijd, energie, ruimte, mogelijkheden om te helpen?

In elk geval vind ik dat ouders echt wel mee kunnen helpen op school, alleen vind ik de manier waarop van groot belang. Ik ben erg vóór zelfbepaling.

Wat zou een goede manier zijn om te zorgen dat ouders respectvol worden aangespoord om mee te helpen op de school van hun kind?

5 opmerkingen:

  1. Ik wil niet helpen op school. Of nou ja, schoonmaken inderdaad wil ik ook best doen, of een keer op en neer naar een activiteit rijden, maar zo'n structureel iets, daar heb ik gewoon geen tijd voor. En al had ik het wel, dan had ik er nog geen zin in. Ieder zijn ding. En dat andere moeders dan zeggen dat het altijd dezelfde zijn die helpen; dat klopt. Maar dat zijn dan ook degene die zin én tijd daarvoor hebben en waarschijnlijk in de luxe positie verkeren dat ze niet 32+ uren werken. Sowieso vind ik het idee van helpen op school en dat 'verplicht' stellen belachelijk; als schoolbestuur heb je iets drastisch verkeerd gedaan als je afhankelijk bent van ouders. Dat is op een middelbare school toch ook niet zo?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind ook echt dat het een nieuwe wereld is, die basisschool, met al zijn gebruiken enzo. Ik vind andere ouders soms moeilijk te doorgronden. Zal wel aan mij liggen...
    @Anki Jij ziet het ook vanuit het onderwijs en dan denk ik dat je een betere blik op dit soort zaken hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb ook één keer mee helpen schoonmaken en een keer gereden met een psz-reisje. Tsja, ieder zijn ding toch? Het is eigenlijk hun probleem, dat zij er iets van vinden: hoe weten zij nou hoe anderen in hun tijd zitten? Maar ik had precies hetzelfde hoor: hoe werkt dat nou op het schoolplein, met wie moet je nou kletsen, met welke kindjes moet mijn dochter nou spelen enzovoort enzovoort. Wat een gedoe, net of ik zelf weer op school zit!

    BeantwoordenVerwijderen