maandag 25 april 2011

Stout

Een paar keer per dag is het raak. Dan overschrijdt onze vierjarige zoon een grens waarop wij hem echt moeten corrigeren. Hij wast zijn handen eindeloos en als je hem dan aanspreekt, ontploft hij. Tja, dan is het een enkeltje richting de trap. Dit is maar één voorbeeld. Bij zulke gevallen zet Ravin een keel op en Nox schrikt zich dan een ongeluk. Ravin lijkt dit haarfijn door te hebben en gaat om niets over de rooie. Dan is het zaak om als ouders goed samen te werken en heel consequent te zijn. Dat met twee weken vakantie in het vooruitzicht...


We hebben nu afgesproken dat we tot 5 tellen en dat Ravin dan gestopt moet zijn met zijn stoute gedrag. Verder proberen we Ravin's gedrag niet meer te koppelen aan voor- of nadelen voor Nox. Tja, en verder positief gedrag echt belonen en niet grensoverschrijdend gedrag negeren. Weer even scherp op worden, want als de dagen zo moeizaam verlopen, dan is het moeilijk om nog iets positiefs te zien. Toch heb ik geregeld het inzicht dat die arme kleuter dit eigenlijk ook niet wil zo. Dat hij ook het liefst gezellig zit te verven met mij.


Onze maatregelen wierpen vandaag een paar vruchten af. De ochtend één keer en de middag één keer op de trap gezeten. Het stuk van negeren van slecht gedrag werkt ook erg goed. Hoeraaa! We komen de vakantie wel door!

7 opmerkingen:

  1. Poeh, respect voor jullie aanpak zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dus alleen als je zoon gewenst gedrag vertoont, mag hij in de buurt zijn? je gebruikt fysiek machtsvertoon om je zoon af te wijzen. lijkt mij een beetje oneerlijk. ik snap dat jullie het net zoals veel ouders doen, vat dit niet als een aanval op. misschien als een eye opener :).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Even reageren op Anoniem:
    Je verwart ongewenst gedrag met grensoverschrijdend gedrag (krijsen en smijten). Fysiek machtsvertoon? Afwijzen? Het op de trap zitten gaat meestal vrij rustig, maakt rustig en is totaal geen afwijzing van het kind, maar van het gedrag. Ik snap je eye opener niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Anoniem Ik ook niet. Kinderen zijn juist heel erg gebaat bij een consequente aanpak. Onze zoon laat hetzelfde gedrag zien momenteel en ook hier helpt consequentie, rust en warmte. Want door grenzen niet aan te geven, ontneem je een kind juist zijn zeker- en veiligheid. Goed bezig dus Froukje!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hey Anoniempje,

    Ik heb pedagogiek gestudeerd. Misschien moet je dat ook eens proberen, dan weet je dat het langzaam overgaan van autoritair naar een Laissez faire stijl nodig is voor een kind. Door te onderhandelen op democratische wijze met een kleuter schep je onduidelijkheid en geef je de kleuter te veel verantwoordelijkheid. En het machtsvertoon is niet om de zoon af te wijzen, maar om zijn gedrag af te wijzen, dat is een groot verschil. De manier zoals jij zegt, "zoals zoveel ouders doen" wil zeggen dat jij het als een van de weinig beter weet en ook beter doet, gefeliciteerd, begin een praktijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goh Anoniem, misschien een eye-opener voor jou: succesvol leven betekent leren autonoom te zijn maar bij tijden ook het accepteren van autoriteit. Goede ouders leren dit van jongsaf aan en dit lijkt mij een prima manier.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Als voorbijganger, ga ik óók anoniem.
    @Froukje Je klinkt in dit hele blog als een persoon die het zwaar te verduren heeft gehad, daar prachtige stukken over schrijft en verder heel liefdevol omgaat met je kinderen en je man.
    @Anoniem Jij klinkt als iemand die aannames doet vanuit het eigen referentiekader. Je communiceert heel dwingend en hebt het lef niet om dit openlijk te doen. Jammer.
    @ De rest Mee eens!

    BeantwoordenVerwijderen