Op 31 mei gingen er jongeren en vrijwilligers de Mont Ventoux op. De kale berg. De heroïsche berg. De berg waar de dag erna 3 wielrenners in het ravijn stortten en er 1 overleed. De berg waar wielrenners koude rillingen van krijgen als ze erover praten.
On May 31st a group of youth and volunteers went up the Mont Ventoux. The bold mountain. The heroic mountain. The mountain where three cycle racers fell in the ravine the day after and one of them died. The mountain that cycle racers get goose bumps over, when only talking about it.
 |
| Mont Ventoux |
Wat een gevoel voor drama, nietwaar? Als je het zo ziet valt het reuze mee! Eenmaal op de berg, viel het niet mee. Wat een klim en wat een gruwelijke laatste paar kilometers. Die wind! Niet te filmen! Maar we deden het voor een hoger doel dan die hoge berg. We deden het voor kinderen met een energiestofwisselingsziekte. Voor
Energy4All. En we hebben het allemaal gehaald!
Such a drama queen, don't you think? When looking at it, it looks all right! Once we were on the mountain, it wasn't quit all right. The climbing and horrific last few kilometers. The wind! It was unbelieveble. But we had a higher course than just the mountain. We did it for children with an illness in their energymetabolism . And we made it! All of us!
De dag na de klim zijn we nog in de prachtige omgeving van de verschrikkelijke berg gaan kijken. Daar waar de bergen niet zo hoog waren, maar waar in het oude stadje Vaison la Romaine nog wel wat klimmetjes te vinden waren.
The day after we went to visit the lovely surroundings of the horrible mountain. Where the mountains wheren't that high, but where we still had to climb in the old town of Vaison la Romaine.
Dit is allemaal een poos geleden. Ook de eindavond, die op 28 juni was, is al weer even geleden. Alles is achter de rug. De herinnering aan deze "once in a lifetime" ervaring blijft. En het bedrag dat een mooie bijdrage levert aan onderzoek naar energiestofwisselingsziekte. Dat staat als een paal boven water.
All this is a while ago. Even the last evening of the project, which was on Juni 28, is al while ago. It's all behind us now. The memory of this once in a livetime experience will last. And the money that was brought together for research of the illness. That's obvious.
Niet zo gauw en niet zo graag vraag ik anderen om geld. Nog nooit heb ik gecollecteerd of anderen dat gevraagd om dat te doen. Sponsorlopen op school waren bij mij nooit zo'n succes. Mijn streefbedrag heb ik gehaald! En het bedrag van het gehele project is ook fantastisch!!!
Not so very often and rather not, I ask others for money. Never have I asked for money at peoples door. Still I have done all this and where I asked, people answerend and thanks to them, we collected a great amount of money for research.
Sponsors! Bedankt!
En uhm. Mont Ventoux On Wheels bedankt!!!
Iedereen die betrokken was, die zich belangeloos inzette, die sfeer maakte, die een steentje bijdroeg, die aanmoedigde, die tips gaf, meedronk met de wijn/bier, die vanuit thuis berichtjes stuurde, iedereen!
Dank!
Thank you all so much!
Everybody that was involved, put effort in it, who kept up the good spirit, who supported us, giving advice, drinking wine/beer with us, texting support from the homefront, everybody!
Thanks!
